polnoc

aaa4

- Przyznaj, że podoba ci się ta sukienka.
Przybrał najbardziej ponury wyraz twarzy. Taką miną potrafił przerazić każdego.
- Ten ciuch wyładuje jeszcze dzisiaj w koszu.
- Tak ci się tylko wydaje - odparła przekornie.
- Zobaczymy - mruknął, świadomy porażki. Tak łatwo nie dala się zastraszyć.
Orkiestra przestała grać i poprowadził Virginię do stolika. Zamierzał właśnie kontynuować wykład na [link widoczny dla zalogowanych]
temat nieodpowiednich strojów, gdy obok pojawił się mężczyzna w niebieskim swetrze.
- Pozwoli pan, że wypożyczę panią na następny taniec? - zapytały wąsy. Pytanie zostało oficjalnie skierowane do Ryersona, ale obcy patrzył na Virginię, która uśmiechała się niewinnie.
- Nie pozwolę - odburknął i dodał pierwsze z brzegu wyjaśnienie, jakie przyszło mu do głowy. - Ta pani i ja jesteśmy w podróży poślubnej. Nie mam ochoty się dzielić.
- O, przepraszam, że przeszkodziłem - odparł intruz, patrząc znacząco na dłoń Virginii. - Nazywam się Ferris. Dan Ferris. Nie zobaczyłem obrączki, więc uznałem, że...
- Źle pan uznał - uciął Ryerson.
- Panie Ferris - powiedziała grzecznie. - On jest w złym humorze, bo nie podoba mu się moja sukienka.
Ferris z galanterią skinął głową. Pod wąsami błysnęło mnóstwo białych zębów.
- Osobiście uważam, że jest prześliczna.
- Proszę wybaczyć - powiedział szorstko Ryerson. - Chcielibyśmy zostać sami.
- Oczywiście. Rozumiem. Moje gratulacje z okazji ślubu. W tej sytuacji nie mam żadnych szans - dodał z żalem Ferris.
- Och, nie było żadnego ślubu. - Virginia odezwała się tak słodko, że Ryerson miał ochotę ją udusić.
- Chyba słyszałem coś o [link widoczny dla zalogowanych]
podróży poślubnej?
Otworzyła usta, żeby odpowiedzieć, ale Ryerson niemal zgniótł jej rękę. Jednocześnie rzucił Ferrisowi złowrogie spojrzenie.
- Zerwaliśmy z tradycją. Kto powiedział, że miodowy miesiąc musi być po ślubie? Dobranoc, panie Ferris.
- Wszystko jasne. Już znikam. - Uniósł obie ręce w geście poddania. Zer